سه‌شنبه ۲۳ ژوئن (۳ تیر)، چین آخرین ماهواره از سیستم ناوبری بومی خود، موسوم به بیدو را به فضا پرتاب کرد. پکن با این اقدام قصد دارد وابستگی به فناوری GPS را کاهش دهد؛ فناوری‌ای که آن را دولت آمریکا مدیریت می‌کند.

این ماهواره دقایقی پیش از ساعت ۱۰ صبح به وقت محلی و از پایگاه فضایی ژیچانگ در جنوب‌غربی استان سیچوآن پرتاب گردید و پس از ۲۰ دقیقه، با موفقیت در مدار مدنظر  قرار گرفت و علاقه‌مندان می‌توانستند این اتفاق را به‌صورت زنده مشاهده کنند.

چین تقریبا دو دهه مشغول کار روی سامانه‌ی ناوبری بومی خود بوده است. بیدو در زبان ماندارین به‌معنای «دُب اکبر» است و چین کار روی این پروژه را از اواسط دهه‌ی ۱۹۹۰ آغاز کرد؛ چراکه در جست‌وجوی راهی برای ازبین‌بردن وابستگی خود به سامانه‌ی موقعیت‌یابی جهانی (GPS) بود که به‌عنوان فناوری آمریکایی نیروی هوایی ایالات متحده آن را اداره می‌کنند. با اتمام پروژه‌ی بیدو، حالا سامانه‌ی ناوبری جدیدی درکنار GPS آمریکا، Glonass روسیه، Galileo اتحادیه اروپا و NavIC هندوستان، عرض اندام خواهد کرد.

پرتاب دیروز ماهواره‌ی بیدو به فضا سومین مرحله از اجرای این پروژه بود که در مراحل اول و دوم به‌ترتیب مناطق مختلف چین و نواحی آسیاپاسفیک را زیرپوشش قرار داده بود و با اتمام این مرحله که بخش نهایی پروژه است، حالا بیدو تمام جهان را پوشش خواهد داد. درحال‌حاضر نیز، اکثر گوشی‌های تلفن ساخت چین ازجمله هواوی، استفاده از بیدو را به کاربران خود پیشنهاد می‌دهند.

سامانه‌ی ناوبری بیدو درمجموع ۵۵ ماهواره را شامل می‌شود که ۳۰ عدد از آن‌ها برای تکمیل مرحله‌ی سوم این پروژه در نظر گرفته گردیده‌اند. سال گذشته چین در رقابت علنی با سامانه‌ی GPS در تعداد ماهواره‌های ارسال‌گردیده به فضا از رقیب آمریکایی خود سبقت گرفت.

سال ۲۰۱۷، کارگروه بررسی اقتصاد و امنیت آمریکا و چین برآورد کرده بود این کشور آسیایی از سال ۱۹۹۴ تا سال ۲۰۲۰ رقمی درحدود ۱۰/۶ میلیارد دلار برای راه‌اندازی و توسعه‌ی سامانه‌ی ناوبری بیدو هزینه خواهد کرد.