وقتی من برای اولین بار Brave New World ، رمان معروف آلدوس هاکسلی در سال 1932 را خواندم ، انتظار داشتم چیزی مستهجن و پیرمرد باگردید. من آماده نبودم که چقدر تاریک و تاریک باگردید ، و هنوز هم هست.

اقتباس تلویزیون جدید ، که از 15 ژوئیه در سرویس جریان طاووس NBC موجود است ، داستان را برای عصر مدرن دوباره بررسی می کند. مطمئناً یک نفرین نفرین ، لمس خشونت ، برخی Radiohead و تعداد زیادی از افراد که وسایل خود را خاموش می کنند ، اضافه می کند. اما فاقد یک مستقیم بودن است. داستان The Handmaid's در مورد جنسیت گرایی است. دیده بان در مورد نژادپرستی است. Westworld در مورد روبات های کلاه کابوی است. دنیای جدید Brave در مورد مهندسی ژنتیک است ، اما در مورد تهویه اجتماعی ، و بیش از حد داروها ، یا از بین رفتن صمیمیت ، یا احتمالاً فناوری و نظارت ، و همچنین ممکن است سوسیالیسم بد باگردید؟

رمان کلاهبرداری آلدوس هاکسلی پیش از جورج اورول آمد. 1984 و نوعی سمت تلنگر را به دیستوپی بدنام اورول ارائه می دهد. اورول آینده ای شرورانه و توتالیتر را تصور می کرد ، و حتی امروز ، ذکر بزرگ برادر هرگز از راه رسیدن دولت های استبدادی دور نیست. در همین حال ، هاکسلی به جای ظلم و ستم ، دنیای سرکوب را تصور می کرد ، دنیایی که همه ما خیلی خوشحالیم که از انقیاد خود منحرف شویم. اکنون تقریباً یک قرن قدمت ، هوکسلی شاید باهوش تر باگردید زیرا ما در دنیای جدید و شجاعی خودمان خوابیدیم.

اما واقعیت همچنان است. دیدگاه هاکسلی تا حدودی گسترده است ، خصوصاً در مقایسه با داستان The Handmaid's Tale یا 1984 یا سایر داستانهای دیستوپی. با ترسیم تمام مضامین مختلف کتاب ، اقتباس تلویزیون مطمئناً سوالات و نکات جالب توجهی را به وجود می آورد. اما همین مسئله باعث می شود تا کمی مبهم واقع شود. من در تلاش نیستم که کاهش گرایی باشم: این نسخه از Brave New World جذاب ، ناراحت کننده قانع کننده و بسیار زیبا است. حتی خیلی خنده دار است سازندگان آن شامل showrunner Dave Wiener (بازگشت به خانه ، ترس از مرده در حال حرکت) هستند. کارگردانان اوون هریس ( آینه سیاه ) و الن کوراس (آکادمی چتر). و گرایش موریسون ، نمادهای طنز؛ و آنها آینده ای نگران کننده را ترسو می کنند – سپس شما را خسته می کنند تا آن را بسوزانید.

مطمئناً آنقدر جسورانه و جسورانه و یا به عنوان اعلانات دیگر نمایش های علمی تخیلی اخیر نیست ، اما این چیز بدی نیست . این فقط مبهم است و نه مبهم ، و بیشتر توسط شخصیت ها به جای مفهوم انجام می شود.

داستان در نیو لندن آغاز می شود ، جایی که هیچ حریم شخصی ، خانواده ای و تک همسری وجود ندارد. همه بسیار خوشحال هستند. دلیل این امر این است که نخبه فرخنده احساسات این جامعه ، یک سلسله مراتب استبدادی و عدم آزادی کامل شخصی را در ازای ریزه کاری های فن آوری ، داروهای تغییر دهنده خلق و خو و اریگنی های شفاف نورونی می پذیرند. این بیت ها خیلی بد به نظر نمی رسند … منظورم این است که وقتی می توانید لنز تماسی واقعیت افزوده داشته باشید ، چه کسی به حریم شخصی احتیاج دارد؟ چه کسی به آزادی نیاز دارد وقتی می توانید ارگی های نئونی راوی داشته باشید؟ ببینید – اینگونه به شما خزیده می شود.

اما همه در این دنیای شجاع جدید خوشحال نیستند. بوروکرات حساس برنارد متعجب است که چرا یک کارگر هواپیماهای بدون سرنشین کلون از ارتفاع بسیار زیاد پرش خواهد کرد. دانشمند ناامید گردیده لنینا از این سؤال می پرسد كه آیا سكوت اجتماعی مردم توسط DNA آنها امری ناعادلانه است یا خیر. با هم ، آنها شروع به اکتشاف ایده های شجاعانه ، مثل این می کنند که همیشه رابطه جنسی نداشته باشند و حتی ممکن است قرص های خوشحال کدگذاری گردیده را کاهش دهند. یعنی تا سفر خارج از حباب زیبای آنها ، آنها را با گزینه جایگزین وحشیانه – به طور خاص ، وحشی بنام جان معرفی می کند.

جان با بازی آلدن Ehrenreich ، که اخیراً در جوانی هان سولو بازی می کند. به یک معنا ، او ربات قاتل ما است ، جرقه بالقوه ای که می تواند همه چیز را به آتش بکگردید ، اما علی رغم ذوب گردیدن Ehrenreich ، شخصیت یک چیز رمز است. در نیمه اول فصل ، جان گرفتار حوادث ، گرفتار توفان توسط اقدامات و برنامه های دیگران ، انگیزه های او به همان اندازه خالی از بیان او است. در مورد مادرش هم صادق نیست ، بلوند آشفته و مست با پشت پرده خالی از سکنه. بازیگر سرقت صحنه ای که با این شخصیت خالی از سکنه بازی می کند ، احتمالاً آشنا به نظر می رسد ، اما ممکن است یک ثانیه طول بکگردید تا وقتی نام دمی مور را در اعتبار مشاهده می کنید ، این ارتباط را برقرار کنید.

چند قسمت اول عمدتا توسط زوج ناراضی انجام می شود ، با بازی جسیکا براون Findlay ، بانوی درخشان او از داونتون ابی ، و هری لوید ، قبلاً یک شرور صحنه سازی در Doctor Who . آنها که در کمد لباس های آینده نگرانه خود آراسته و براق هستند ، می توانند بشریت را در این دستگاه های شیک پیدا کنند و همدلی را القا کنند ، همانطور که از عیوب آنها در دنیایی “کامل” یاد می گیریم.

در این آینده کاملاً متعادل ، همه آرزو می کنند که یک حالت عاطفی به همان اندازه و یک کف بتونی خالی از سکنه باگردید. این در طبقه واقعی نمایش ، و دیوارها و لباس ها منعکس گردیده است. شخصیت های این لباس با لباس های خاکستری و بژ ناشناس ، در میان مجموعه های استیل و بتونی که به صورت WeWork و یک زندان به نظر می رسند همزمان در هم می ریزند. همه چیز خاکستری یک مبل Ikea یا یک سنگ فرش است.

همانطور که در بسیاری از نمایش های علمی تخیلی ، طراحی تولید بسیاری از بلند کردن های سنگین را انجام می دهد ، و به طرز ظریفی شما را در یک جامعه زیبا اما خالی غوطه ور می کند. زیبایی شناسی قابل توجه اما قابل توجه یادآور گاتاکا ، فیلمی است که به وضوح از اضطراب ژنتیک Brave New World الهام گرفته گردیده است و همچنین از طراحی مبهم-آینده نگرانه استفاده می کند تا پیش بینی های علمی تخیلی خود را به موقع و بی موقع احساس کند.

لهجه های لهستانی انگلیسی و یک ظاهر طراحی گردیده پر از خاشاک همچنین باعث می شود جامعه دیستوپی به انگلستان قرن بیستم ، جایی که این کتاب نوشته گردیده است ، بازگردد. سوت ها و زنگ های CG موارد اضافی برجسته ای را به دید هاکسلی اضافه می کنند ، از جمله لنزهای تماسی که همه را در یک شبکه اجتماعی مزاحم متصل می کند. طنز!

چیزهای خارج از حباب جامعه متفاوت هستند. فقط برای لگد زدن ، جهانیان جدید دارویی ، جامعه ضد عفونی کننده خود را رها می کنند تا روی یک موشک بپرند و به طرف دیگر جهان پرواز کنند ، جایی که می توانند هیجانات بی نظم و به اصطلاح “سرزمین های وحشی” را تجربه کنند. این پیاده روی در سمت وحشی ، یک پارک موضوعی هوادار است که از بدبختی کسانی که آینده را پشت سر می گذارند ، مملو از جانداران مبهم است که لباس های رنگارنگ لباس می پوشند و رفتارهای دلپذیر بدوی خود را برای آموزش و تیتراژ جهانیان جدید بازدید می کنند. . دنیای قدیمی محروم آنها همه چیز دنیای شجاع جدید نیست: روستایی ، سنتی و بسیار آمریکایی است.

در این دو جهان با هم تداخل می کنند: مداحی از Westworld وجود دارد. یکی آینده ای است که مانند به نظر می رسد ، و دیگری در زمان حال متوقف می شود. این یک کنتراست جالب است ، اما یک بار دیگر فرضیه عصبی به معنای Brave New World فاقد شور و هیجان از صفحه نمایش در Westworld است. در Sci-fi Western HBO ، یک تنش ساده و مستقیم وجود دارد: چه زمانی روبات ها می خواهند به بیرون بروند؟ دنیای جدید شجاع کمتر فوری است. یا ، برای بهره‌مندی از این شبهه ، مبهم تر است. حداقل رعایت آن آسان تر از جدول زمانی خراب کردن مغز Westworld است. اما حتی علی رغم وسعت موضوعات مورد بررسی ، شکاف هایی وجود دارد. در درجه اول ، هنگامی که یک داستان با نابرابری ، ژنتیک و به اصطلاح “وحشی” سروکار دارد ، این احساس ناامید کننده است که هیچ اعتراف مستقیمی از نژاد در دنیای داستانی نداشته باگردید.

مطمئناً زمان خوبی برای آمدن کلاسیک های علمی تخیلی است. به صفحه نمایش The Handmaid's Tale پیش از این نوار تلویزیون را بالا می برد (و یک ضربه برای Hulu به ثمر رساند). انتخاب دنیس ویلنوو به زودی به عنوان نسخه حماسی اپل تی وی از سری بنیاد اسحاق آسیموف آغاز می شود ، و شجاع جدید دنیای احساسات مانند پرده پرده پرده برای این اقتباس های آینده است. این یک سازگاری خوش ساخت و فکری است ، حتی اگر می تواند کمی جسور باگردید.

اکنون در حال پخش:
این را تماشا کنید:

جریان جدید برای ژوئیه 2020

3:50