دبلیوآیا برای تماشای زنده یک پرواز دولتی فوق سری؟ ردیابی حرکات سلطان مواد مخدر در زمان واقعی؟ یا می دانید جت های تیلور سویفت چقدر هوا را آلوده می کنند؟ همه آن‌ها در حال پخش زنده در فصل تابستان هستند: ردیاب‌های پرواز آنلاین.

روز سه شنبه، بینندگان در پرواز هفت ساعته نانسی پلوسی از کوالالامپور به تایپه، رکوردهای جدیدی را در Flightradar24، یکی از بزرگترین وب سایت های ردیاب پرواز در جهان، ثبت کردند. این سفر که تا آخرین لحظات خود تحت پوشش محرمانه‌ای قرار داشت، پس از تهدیدات نظامی چین در هفته‌های منتهی به سفر، توجه بین‌المللی را به خود جلب کرد و پس از خروج او تمرینات آتش‌بار را آغاز کرد.

بسیاری از مردم تایوانی به ردیاب های پرواز چسبیده بودند: یکی به من گفت که فرزند دوستشان خواسته است تا دیروقت بیدار بماند تا ردیاب زنده را تماشا کند – والدین با خشکی اظهار داشتند: «مثل شمارش معکوس سال جدید».

ایان پتچنیک، رئیس ارتباطات فلایت رادار ۲۴، گفت که این سایت “علاقه پایدار بی سابقه” به پرواز پلوسی داشته است و در اوج آن، رکورد ۷۰۸۰۰۰ نفر به طور همزمان نماد قرمز کوچکی را که نشان دهنده بوئینگ C-40C رئیس مجلس نمایندگان است تماشا می کردند. SPAR19 – همانطور که در اطراف فیلیپین چرخید تا پایگاه‌های چین در دریای چین جنوبی را دور بزند، سپس در سراسر تنگه لوزون اوج گرفت، طبق گزارش‌ها زیر پوشش مراقب سه ناو هواپیمابر ایالات متحده، و پیش از فرود در تایپه در سراسر رشته‌کوه‌های تایوان حرکت کرد.

حجم ترافیک Flightradar24 را برای برخی از کاربران “ناپایدار” کرد و سایت مجبور شد دسترسی در نقاط خاصی را محدود کند. در مجموع، ۲٫۹۲ میلیون نفر برای تماشای بخشی از پرواز او، تقریباً سه برابر تعداد افرادی که آن را در CNN در ساعات پربیننده دنبال کردند، تنظیم شدند.

Flightradar24 اخیراً لحظات مهم دیگری نیز داشته است: تقریباً ۵۵۰۰۰۰ بیننده پرواز الکسی ناوالنی، رهبر مخالفان روسیه را در حالی که در سال ۲۰۲۱ برای مواجهه با زندان به مسکو بازگشته بود، دنبال کردند. هزاران نفر دیگر یک گلوبال هاوک نیروی هوایی ایالات متحده را که در طول تهاجم روسیه به اطراف اوکراین سفر می کرد، قبل از پرواز بر فراز دریای سیاه، ردیابی کردند. بینندگان همچنین از این سایت برای پیگیری روند تخلیه آشفته ایالات متحده از افغانستان استفاده کردند.

پچنیک گفت: جذابیت ساده است: «شما می‌توانید در زمان واقعی در تاریخ شرکت کنید. اگر روزنامه اولین پیش‌نویس تاریخ است، پس این پیش‌نویس است.» داده‌های ردیاب پرواز عملاً هیچ تاخیری ندارند و حس خامی از فوریت را ارائه می‌دهند. پتچنیک می گوید که یکی دیگر از جذابیت ها، تجربه تماشای پروازها با دیگران و بحث در مورد آنها در رسانه های اجتماعی است. پتچنیک می‌گوید، اگر می‌توانستید نیکسون را که به چین می‌رود، تماشا کنید، فقط توجه را تصور کنید.

فقط رویدادهای خبری جهانی نیستند که باعث افزایش ترافیک سایت می شوند. با نزدیک شدن به روز مهلت نقل و انتقالات، به یک ابزار ضروری برای طرفداران ورزش نیز تبدیل می شود. پتچنیک گفت: “ما بیشترین علاقه را در پنجره نقل و انتقالات فوتبال اروپا مشاهده می کنیم.” تیم‌ها دارای هواداران بسیار اختصاصی هستند. آنها متوجه خواهند شد که بازیکن مورد علاقه شان در چه پروازی است و آن پرواز را دنبال خواهند کرد.»

ردیاب‌های پرواز بر یک فناوری نظارتی استاندارد باز جدید به نام پخش خودکار وابسته به نظارت (ADS-B) تکیه می‌کنند که به هواپیماها اجازه می‌دهد مکان‌ها و سایر اطلاعات خود را به هر کسی که گیرنده دارد، منتقل کنند.

هر کسی می تواند با استفاده از کیت های ارزان قیمت، یک گیرنده ADS-B راه اندازی کند. این به Flightradar24 اجازه داد تا از چند گیرنده در سوئد، زمانی که سایت در سال ۲۰۰۷ تأسیس شد، به یک شبکه عظیم با بیش از ۳۰۰۰۰ گیرنده در سراسر جهان تبدیل شود که بسیاری از آنها توسط داوطلبان اداره می شوند. گیرنده‌ها بردی چند صد مایلی دارند، اگرچه با زمین‌هایی مانند کوه‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند. برای رفع شکاف ها، Flightradar24 گیرنده های زمینی خود را با داده های منابع دیگر، از جمله ماهواره ها و داده های اداره هوانوردی فدرال (FAA) در ایالات متحده ارجاع می دهد.

اشتراک در داده‌های دولتی یک نکته را به همراه دارد: ردیاب‌ها باید با رعایت قوانین FAA موافقت کنند که به مالکان هواپیما اجازه می‌دهد اطلاعات خود را از وب‌سایت‌های عمومی حذف کنند. این بدان معناست که Flightradar24 برخی از پروازها را به صورت ناشناس نمایش می دهد، اگرچه پچنیک نمی تواند مشخص کند که کدام یک از آنها.

اینجاست که یک ردیاب پرواز بدون سانسور محبوب وارد می شود: ADS-B Exchange. این وب سایت به عنوان یک سرگرمی در سال ۲۰۱۶ توسط دن استروفرت، متخصص فناوری اطلاعات که خط مشی سایت را شرح می دهد، تأسیس شد: “ما هیچ چیزی را مسدود نمی کنیم.” این تا حدی امکان پذیر است زیرا سایت در فید FAA مشترک نمی شود. در عوض، به داده‌های قیف‌شده از شبکه‌ای متشکل از ۹۰۰۰ گیرنده ADS-B در سراسر جهان متکی است که توسط علاقه‌مندان به هوانوردی و سایر داوطلبان اداره می‌شود.

شبکه Streufert به کاربران اجازه می دهد پروازهایی را مشاهده کنند که افراد قدرتمند می خواهند مخفی بماند. یک بار استروفرت نامه ای از یک وکیل اروپایی دریافت کرد که از ADS-B Exchange خواسته بود ردیابی پروازهای موکلش را متوقف کند. پس از جستجوی اطلاعات پرواز، استروفرت متوجه شد: «آن مرد قبلاً برای قذافی کار می کرد. او به جنایات جنگی و کشتن مردم و یادا یادا متهم شده است. حدس می‌زنم کسی از داده‌های ما استفاده کرده بود تا بفهمد که در حال انتقال طلا از ونزوئلا به لیبی با جت شخصی‌اش است و از افشای این موضوع چندان خوشحال نبود.

رویکرد ADS-B Exchange به داده‌های باز به شهروندان روزنامه‌نگار اجازه می‌دهد تا عادات افراد ثروتمند و مشهور آمریکا را آشکار کنند. امسال یک برنامه نویس ۱۹ ساله به نام جک سوینی رباتی ایجاد کرد که مسیرهای پرواز ایلان ماسک را توییت کرد. ماسک به سوئینی ۵۰۰۰ دلار پیشنهاد داد تا فید را حذف کند (نوجوان نپذیرفت).

داده‌های ADS-B Exchange در تابستان امسال زمانی که یک سازمان غیرانتفاعی زیست‌محیطی از آن برای تخمین انتشار کربن تولید شده توسط ستارگانی از جمله دریک، کایلی جنر، تراویس اسکات و تیلور سویفت استفاده کرد، خبرساز شد. “.

اما Steufert می‌گوید گاهی اوقات هواپیماهای سطح بالا عمداً داده‌های ADS-B خود را پخش می‌کنند. زمانی که جنگ اوکراین شروع شد، می‌توانستید ببینید که ایالات متحده به‌طور استراتژیک، فرستنده‌های هواپیماهای خود را در منطقه روشن می‌کند تا به نوعی پیامی ارسال کند. در یک منطقه گرم مانند آن، شما می دانید که آنها به طور تصادفی آن را ترک نمی کنند.

Steufert می‌گوید آژانس‌های رسمی اغلب از داده‌های ADS-B Exchange استفاده می‌کنند، که شبکه مردمی آن ممکن است حرکاتی را که سیستم‌های رسمی انجام نمی‌دهند، دریافت کند. ما انواع ایستگاه‌های زمینی ارزان‌قیمتی داریم که سازمان‌های دولتی احتمالاً ایستگاه‌های زمینی بسیار کمتر اما بسیار شیک‌تری دارند. هر روشی برای نظارت بر ترافیک، جوانب مثبت و منفی دارد. اما برای دسترسی به سیستم ما نیز تشریفات اداری کمتری وجود دارد.”

Steufert گفت که ADS-B Exchange اغلب داده های خود را با بازرسان سقوط هوایی به اشتراک می گذارد و همچنین قراردادهایی با وزارت دفاع ایالات متحده دارد. آنها واقعاً به ما نمی گویند که برای چه از آن استفاده می کنند، اما به پرداخت برخی از هزینه ها کمک می کند.

Steufert می گوید سایت هایی مانند او هیچ کار اشتباهی انجام نمی دهند. ما داده‌ها را تفسیر نمی‌کنیم – ما آن را به روزنامه‌نگاران، رسانه‌ها، پژوهشگران، هر کسی که ممکن است معنی آن را تفسیر کنند، واگذار می‌کنیم. اما ما می‌توانیم هر چقدر که بخواهیم داده را به اشتراک بگذاریم.»